در این بخش از سایت ذکر و دعا و ختم و تعبیر خواب دعا شفا doashafa.com دعایی که هنگام گرفتاری معجزه میکند,برای رفع گرفتاری و مشکلات این دعا را بخوانید را قرار دادیم . این دعا یکی از قویترین دعاهای کارگشایی و مشکل گشایی برای رفع گرفتاری ها و سختی ها و مشکلات بزرگ می باشد . اگر غرق در مشکل و گرفتاری هستید و می خواهید معجزه ای اتفاق بیفتد تا همه مشکلات و گرفتاری ها برطرف شوند این دعا را بخوانید …

دعایی برای رفع گرفتاری,دعایی برای برطرف شدن گرفتاری,دعایی برای از بین رفتن گرفتاری,دعایی برای خلاصی و نجات از گرفتاری,دعایی معجزه گر برای رفع گرفتاری ها

دعایی که هنگام گرفتاری معجزه میکند,برای رفع گرفتاری و مشکلات این دعا را بخوانید

دعای هفتم صحیفه سجادیه دعای خیلی مهمی است.

در روایت داریم امام سجاد(علیه السلام) هروقت امر مهمی برایشان پیش می‌آمد یا مشکل حادی پیش می‌آمد یا غم و غصه و فشارهای روحی و جسمی و ظاهری و دنیایی داشتند، در تلاطم و فشارهای روزگار که برای همه پیش می‌آید، این دعا را می‌خواندند و این دعا برای حل معضلات و مشکلات و غم‌ها، مشکلات اقتصادی و تنگی سینه و غم و غصه خیلی مؤثر است.

خدا می‌تواند تمام سختی‌ها را آسان کند

وقتی می‌گوییم: «يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ» یعنی ای خدایی که تمام گره‌ها به وسیله شما باز می‌شود. محال است بدون اذان خدا هیچ گره‌ای باز شود. گره‌گشا و حلال مشکلات صد در صد خود خداست، بقیه هم اگر کاری می‌کنند باز به اذن خدا، به امر خدا، به حول و قوه خدا است. منشأ و گره‌گشا اوست.

یکی از بزرگان برای من فرمودند:

من یک موقع مریضی داشتم که نمی‌توانستم از جا بلند شوم و مشکلات روحی و فشارهای سنگین روی من بود. به یاد دعای هفتم صحیفه سجادیه افتادم و با یک سوزی این را خواندم.

«يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ» ای خدایی که تو همه گره‌ها را باز می‌کنی. تیزی و شدت فشارها را در هم می‌شکنی و آن بلاها فروکش می‌کند. خواندن دعا همان و بلند شدن از جا همان! اگر بگوییم این دعا اعجاز می‌کند حرف گزافی نزدیم. این دعا را در میان دعاها جدی‌تر بگیرند. در قنوت‌، در نماز، در مشاهد مشرفه، در موقع اجابت دعا خیلی دعای قوی است.

توحید ناب این است. همه کاره خداست. خدا می‌تواند تمام سختی‌ها را آسان کند.

حضرت فرمودند:

«أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ» خدایا تو در امور مهم خوانده می‌شوی، «وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ» در سختی‌ها و گرفتاری‌ها تو پناهگاه مردم هستی. «لا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلا مَا دَفَعْتَ» چیزی از بلاها محال است دفع شود مگر اینکه تو دفع کنی. «وَ لا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلا مَا كَشَفْتَ» ما اعتقاد راسخ باید داشته باشیم که هیچ بلایی و گرفتاری بدون اذن خدا و خواست خدا برداشته نمی‌شود.

«وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ» خدایا بر من چیزی وارد شده که سنگینی آن مرا به رنج انداخته است و مرا به درد نشانده و به دشواری انداخته است. «وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ» هیچ چیزی در عالم بدون قضا و قدر خدا و خواست خدا محال است اتفاق بیافتد. اگر پیشامدی شود تو با قدرت خودت بر من وارد کردی.

«وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَه إِلَيَّ» چون سلطه بر چیزها داری، سلطنت تو الآن متوجه من شده است. «فَلا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ» چیزی که تو وارد کنی باید خودت برطرف کنی. «وَ لا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ» تو اگر چیزی متوجه من کردی خودت باید برگردانی. «وَ لا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ» چیزی که تو ببندی غیر از خودت نمی‌تواند کسی باز کند. اگر خدا به کار کسی گره بیاندازد، باز کننده خودش است. «وَ لا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ» اگر گره‌ای را باز کنی همه عالم جمع شوند و بخواهند ببندند نمی‌توانند.

داستان‌های قرآنی در این زمینه خیلی داریم. از اول تا آخر قرآن درس توحید و خداشناسی است. ما باید یاد بگیریم که واقعاً همه وجود ما توجه و تعلق ما به خدای متعال باشد.

دعای «یا من تحل» ما را به توحید کامل می‌برد. «وَ لا تَدْعُ‏ مِنْ‏ دُونِ اللَّهِ» غیر خدا را نخوان، فریاد نزن که نه برایت نفعی دارد و نه ضرری دارد. «فَإِنْ فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذاً مِنَ الظَّالِمِينَ» اگر غیر خدا را داد زدی و التماس کردی، تو هم جزء ظالمین هستی. «وَ إِنْ يَمْسَسْكَ‏ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ» (انعام/17) اگر خدا بخواهد یک بلا و ضرر و مریضی به تو بفرستد ، غیر از خدا چه کسی می‌تواند بردارد؟ «وَ إِنْ يُرِدْكَ‏ بِخَيْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ» (یونس/107) هیچ کسی نمی‌تواند جلوی خیر خدا را بگیرد. خدا خیر الرازقین است و اراده کرده یک کسی را روزی فراوان بدهد. همه عالم جمع شوند زمین می‌خورند، او روزی‌اش بالا می‌رود. خدا اراده کرده فقر را برای کسی بریده است. روی حکمت و مصلحت است یا دستاورد خودش است ولی بریده شده است. همه عالم جمع شوند نمی‌توانند کاری کنند. «وَ تُعِزُّ مَنْ‏ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاء» (آل‌عمران/26) به هرکس بخواهد عزت و به هرکس بخواهد ذلت می‌دهد.

امیرالمؤمنین فرمودند: هرگاه پیشامدی و یا ترس و گرفتاری بر شما آمد یا ترس این را دارید که بلا به شما برسد، به پناهگاه خدای متعال بروید و از خدای متعال بر طرف شدن آن را بخواهید. توکل ما به خدا باشد. اینها همه اسباب و وسیله است. فرمود: هروقت بیم ترس و بلا دارید یا بلا برای شما سخت شد به پناهگاه خدا بروید و از او دفع امواج بلا را بخواهید.

بی وفایی در عالم خیلی رواج دارد. غیبت و آبروریزی، هزار خوبی انجام بدهی تشکر نمی‌شود ولی تا یک خلافی بکنی همه دنیا می‌پیچد. اینها درس است برای ما و به ما می‌گوید: به خلق تکیه نکن! به مردم تکیه نکن. فشارهایی که به ما می‌آورند، خدا می‌خواهد بگوید: چرا به اینها دل می‌بستی؟ تکیه‌گاه تو من هستم. همه کاره تو من هستم. «یا ملجأ کل مطرود» ای خدایی که وقتی همه ما را طرد می‌کنند، تو می‌گویی: بیا. ای خدایی که نزد دل شکسته‌ها هستی.

دعایی که راوی آن می گوید اگر اجابت نشد، او را لعنت کنید

محدث گرانقدر مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب شریف مفاتیح الجنان به نقل از شیخ کفعمى مؤلف کتاب بلد الامین دعایی را نقل کرده و گفته:

این دعا را مقاتل بن سلیمان از امام زین العابدینعلیه السلام روایت کرده و گفته: هرکه این دعا را (برای رفع گرفتاری و مشکلات) صد مرتبه بخواندو دعایش اجابت نشود، پس‌ مقاتل را لعنت کند

آن دعا این است:

«إِلَهِی کَیْفَ أَدْعُوکَ وَ أَنَا أَنَا وَ کَیْفَ أَقْطَعُ رَجَائِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَنْتَ إِلَهِی إِذَا لَمْ أَسْأَلْکَ فَتُعْطِیَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی إِلَهِی إِذَا لَمْ أَدْعُکَ فَتَسْتَجِیبَ لِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَدْعُوهُ فَیَسْتَجِیبُ لِی إِلَهِی إِذَا لَمْ أَتَضَرَّعْ إِلَیْکَ فَتَرْحَمَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی أَتَضَرَّعُ إِلَیْهِ فَیَرْحَمُنِی إِلَهِی فَکَمَا فَلَقْتَ الْبَحْرَ لِمُوسَى عَلَیْهِ السَّلامُ وَ نَجَّیْتَهُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تُنَجِّیَنِی مِمَّا أَنَا فِیهِ وَ تُفَرِّجَ عَنِّی فَرَجا عَاجِلا غَیْرَ آجِلٍ بِفَضْلِکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ»

دعای زیبایی که آیت الله بهجت سفارش می کرد

یک وقت هایی یک دعاهایی از مرحوم آیت الله بهجت برایتان عرض کردیم. البته کسی گوشش بدهکار نبود.

ایشان می فرمود که، البته روایت خیلی خوبی در اصول کافی است؛ فرمودند در صبح سه بار این دعا را بخوانید که در روایت دارد که این جزء اسرار آل محمد صلي الله علیه و آله وسلم است.

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ. درع یعنی زره. فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ یعنی زره استوار. زره مستحکم و استوار. من را در زره مستحکم و استوار خودت قرار بده که الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرید. که آن کسانی را که می خواهی در آن قلعه یا بفرمایید زره وارد می کنی. سه بار.

حالا ایشان می گفت این را اینطوری بخوانید. به صورت جمعی بخوانید. اللَّهُمَّ اجْعَلْنِا. خدایا ما را. ما را در زره مستحکم خویش قرار بده که هرکس را که بخواهی در آن قرار می دهی. بعد می فرمود هرکس مسلمان است.

هرکس ظاهرا مسلمان است، همین هایی که در کوچه و بازار راه می روند. نماز هم نمی خواند. روزه هم نمی گیرد. اما مسلمان است. اگر بپرسی می گوید مسلمانم. اینها ظاهرا مسلمان اند. اینها را هم در همین دعا بیاور. آنقدر آدم بزرگ می اندیشد.

آن وقت به تعداد آدم هایی که اینطورند و مسلمان اند، می توانیم بگوییم یک میلیارد و نیم مسلمان اند دیگر؛ به این تعداد برای تو دعا نوشته اند. برای یک میلیارد آدم دعا کردی. خب اگر به اندازه یک نفر دعا کنی، به اندازه یک نفر به تو می دهند. گفت دستت را بیشتر بیاور.

حالا ایشان دستش را بیشتر می آورد. به اندازه یک میلیارد و نیم آدم دعا می کرد. حالا ما این یک دانه را می دانیم. دیگر بقیه اش را نمی دانیم. مثلا یک وقت یک کسی گفته بود برای ما دعا کنید. فرموده بود من مسلمان های چین را هم دعا می کنم. اصلا ما یاد مسلمان های چین نیستیم.

چین پنجاه میلیون مسلمان دارد. یک جوری دهان شان را بسته اند که. اللَّهُمَّ اجْعَلْنِا فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ الَّتِي تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ تُرید. یک وقتی ما نماز مغرب عشاء را خدمت ایشان خوانده بودیم.

ایشان رفتند طرف منزل. آن وقت کسی چندان نمی دانست ایشان چکاره است. من برای خدمت شان دنبال شان رفتم. احتمالا شب جمعه بود. هنوز انقلاب نشده بود. در راه که داشتیم می رفتیم، فرمودند که صبح ها این دعا را بخوان. اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي فِي دِرْعِكَ الْحَصِينَةِ. بعد یک بار، دوبار تکرار کردند و یاد من ماند.

شاید هم خواستند که یاد من بماند. حالا من بخواهم شما یادتان بماند که به درد نمی خورد که. همت کنید می ماند. ایشان یک دعایی هم در سجده آخر می کردند. اللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّد وَ آلِ مُحمَّد. یک آیه دیگر بود نظیر این. می فرمودند وَافعَل بِنا ما أنتَ أهلُهُ وَ لا تَفعَل بِنا ما نَحنُ أهلُهُ. صلوات را می گفتند و این ادامه اش می شد. وَافعَل بِنا ما أنتَ أهلُهُ وَ لا تَفعَل بِنا ما نَحنُ أهلُهُ.

یعنی خدایا آنجور با ما رفتار کن که تو سزاروار آن هستی. آنطور که تو سزاواری. خب او کریم است دیگر. سزاوار چیست؟ به کرم و مرحمت. آنطور که ما سزاوارش هستیم با ما رفتار نکن. من ظالم هستم. هیچ جور خوب با من سزاوار نیست. تو به آنجور که من سزاوار هستم با من رفتار نکن. آنجور که خودت سزاواری. این دعا را هم برای چه می کردند؟ این دعا را ما نمی دانیم. نگفتند.

آن را شنیدیم. گفته اند. مثلا دیدیم. این دعا را هم قاعدتا برای همه می کردند. خب اگر کم دعا کنی، خودت باختی. سبحان ربی الاعلی را می گویید. بعد صلوات می فرستید. بعد هم وَافعَل بِنا ما أنتَ أهلُهُ وَ لا تَفعَل بِنا ما نَحنُ أهلُهُ.

قوانین قرآن همیشگی است

حالا اینها را به چه مناسبت گفتم؟ آن که می خواستم عرض کنم این آیه دومی است. إِنَّ الظَّالِمِينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ. حالا قسمت دومش دیگر یادم نیامد. عرض می کنیم همه مردم آنطور که شایسته هستند، بر سر آنها کسانی حکومت خواهند کرد. وقتی قرآن یک حرفی می زند یعنی قانون قطعی است. مردم آنطور که شایسته هستند و لایق اند، کسانی بر سرشان حکومت خواهند کرد. امروز می شود نشود؟ نمی شود. این قانون همیشگی است. حالا ما چه کار کنیم که برای یک چیز بهتری لایق شویم؟ همت کنیم. هیچ کس کوتاهی نکند. هیچ کس کوتاهی نکند.

انحرافی که بعد از رحلت پیامبر (ص) پیش آمد

خب. بحث اخلاقی. ما کاملا بحث اخلاقی کردیم. اگر شما خوب باشید، هیچ کس نمی تواند به شما ظلم کند. هیچ کس. حالا سوال. پس امام حسین چه؟ چه؟ چطور بدترین، بدترین شخصیت های تمام عالم بر سرش زور گفتند. بدنش را تکه تکه کردند. چرا؟ خودش خواسته بود. خودش اجازه داده بود. چرا؟ چون می دانست اگر او کشته شود، بنای این ظلم فرو می ریزد.

بنای کدام ظلم؟ خود یزید؟ نه. خود یزید دو سه سال دیگر عمر کرد. آن ظلم یزید. آن. آن ظلم یزید با شهادت حضرت حسین تخریب شد. این بحثش مفصل است. من هم یک جزوه نوشته ام که اگر دلتان خواست گیر بیاورید. به نام عاشورا. در آن عرض کرده ام که چگونه است.

اینهایی که بعد از پیغمبر بر مسند قدرت نشسته بودند، کم کم خدا شدند. پیغمبر شدند و خدا شدند. چطور پیغمبر شد؟ آن آقای، آن آقای شماره دو. او گفت که پیغمبر این را حلال کرده من حرام می کنم. خب تو چکاره ای که حرام می کنی؟ پیغمبر حرام نکرده. خدا حرام کرده. خدا حرام کرده. خدا فقط خبرش را به پیغمبر داده و پیغمبر خبرش را به مردم داده. پیغمبر چه کاره است آقا؟ پیام بر است. پیام بر.

من در زوایای قلب تو گشته ام و دیده ام چقدر علی (ع) را دوست داری

در معانی الاخبار شیخ صدوق نیز از امام زین العابدین نقل شده است که:

«حضرت فاطمه فرمودند: از حضرت رسول (ص) شنیدم که می فرمود: در روز جمعه ساعتی است که هر مسلمان در آن ساعت از خدا چیزی طلب نماید، خداوند به او اعطا می فرماید. گفتم: یا رسول الله! آن کدام ساعت است؟ فرمود: وقتی که نصف قرص آفتاب فرو رود…»

همچنین در اصول کافی جلد ۲، به سند معتبر از امام صادق (ع) نقل شده است که:

«بر تو باد به دعا کردن در حال سجده، زیرا بنده در سجده از تمام احوال به خداوند نزدیک تر است.»

دادن صدقه قبل از بیان حاجت

به احتمال بسیار زیاد این امر را در جوامع فراوانی دیده اید که اگر چنانچه کسی حاجتی به درگاه فرد بزرگی داشته باشد، ابتدا نگهبانان و دربانان آن درگاه را خشنود می کند تا داخل شدن به نزد آن فرد بزرگ به آسانی برای وی میسر شود و نیازها و حاجتش زودتر برآورده گردد؛ و باید دانست، که به گفته ی علامه مجلسی دربانان درگاهِ خداوند، فقرا و مساکین هستند و باید پیش از طلب حاجت از خداوند، صدقه ای در راه این افراد داده شود.

چنان چه که در اصول کافی جلد ۲، از حضرت صادق (ع) نقل شده است که فرموده اند:

«هرگاه یک نفر از شما بیمار شود، طبیب درخواست می کند و به او چیزی می دهد و اگر حاجتی به پادشاهی پیدا کند به دربانان او رشوه می دهد. پس اگر حاجتی به خدا دارید باید صدقه بدهید (تصدقی بکنید)، خواه کم و خواه بسیار باشد!»

سید علیخان شیرازی در کتاب «کلم طیب» نقل فرموده:

اسم اعظم خدای تعالی آن است که افتتاحاو «الله» و اختتام او «هو» است، هر که اسم اعظم خدای تعالی را روزی ۱۱ بار ورد خود قرار بدهد،هر آینه هر امر مهم جزئی و کلی برای او آسان شود و آن اسم اعظم پنج آیه از پنج سوره مبارکه بقره،آل عمران، نساء، طه و تغابن است، با این ویژگی که حروف آن نقطه ندارد و تغییری در اعراب آنها صورت نمی گیرد:

«الله لا إله إلا هو الحی القیوم…» تا آخر آیه الکرسی

«الله لا اله الا هو …نزل علیک الکتاب …»

«الله لا إله ان هو لیجمعنکم …»

«الله لا إله ان هو له الاسماء…»

«الله لا إله الا هو و علی إلله…»

برگرفته از دعا 786

منبع : سایت دعا شفا سایت مرجع ذکر و دعا و آیات قرآنی