حاجت خواستن از خدا در قرآن,قسم دادن خدا برای حاجت روایی

در این بخش از سایت ذکر و دعا و ختم و تعبیر خواب دعا شفا doashafa.com حاجت خواستن از خدا در قرآن,قسم دادن خدا برای حاجت روایی را قرار دادیم . چگونه از خدا حاجت بخواهیم و چگونه به خدا توسل کنیم برای برآورده شدن حاجات و خواسته هایمان ؟ خواندن ذکر و دعاهایی که در قرآن آمده و از اهئمه اطهار (ع) سفارش شده است برای حاجت خواستن و قسم دادن به خدا برای حاجت تاثیر شگفت انگیزی دارد .

حاجت-خواستن-از-خدا-در-قرآنقسم-دادن-خدا-برای-حاجت-روایی حاجت خواستن از خدا در قرآن,قسم دادن خدا برای حاجت روایی

 

دعای حاجت گرفتن از خدا,دعای مجرب حاجت خواست از خدا,دعای سریع الاجابه حاجت از خدا,دعای قسم دادن به خدا برای حاجت,دعای حاجت روایی,دعای طلب حاجت از خدا

حاجت خواستن از خدا در قرآن,قسم دادن خدا برای حاجت روایی

امام صادق علیه السّلام می فرمایند:

«هرگاه چهار نفر یک چیز را با هم از خدا طلب کنند، قبل از متفرق شدن، دعایشان اجابت می شود. »

در پاسخ به این پرسش، می توان گفت قواعد دو گونه است؛ یکی آن مواردی که عدم رعایت آن موجب تغییر در معنا و مفهوم می شود. و چه بسا در مواقعی موجب بطلان خواستۀما بشود.

برای اجابت دعا، رعایت چند نکته ضروری است:

١- با طهارت و وضوء بودن.

٢- رو به قبله بودن افضل است.

٣- اقرار به گناه و عصیان.

٤- خویشاوندان و دردمندان را در نظر داشتن.

٥ – اعتقاد به خدا و صفات او.

٦- حسن ظن به خدا.

٧- خشوع و توجّه به معانی.

٨- اندیشه و تفکر و پند گرفتن از مضمون و محتوای دعا.

٩- تصفیه باطن از آلودگی.

10- اخلاص.

در این نوشتار در مورد دعا مطالبی را تقدیم شما عزیزان می کنیم که با توجه به آن امید است که به استجابت نزدیک تر باشد:

١- دعا با توجه

دعاکننده باید توجه داشته باشد که مخاطب او مالک و خالق اوست پس باید با تمام وجود توجهش به دعای خود باشد و معلوم است که صرف حرف زدن بدون توجه در حقیقت بی اعتنایی به مخاطب است، هر چند خداوند متعال این بی اعتنایی را می بخشد اما نباید انتظار اجابت دعا را داشت.

اینم ببین:  دعا های جلب شخص و محبت برای یک فرد

امام صادق علیه السّلام می فرمایند:

«خداوند متعال دعای دل غافل را مستجاب نمی کند پس هنگام دعا با تمام وجود رو به سوی خدا بیاور، پس از آن یقین به اجابت داشته باش »

٢- دعا با قلب پاک

دلی که پر از وسوسه های شیطانی و هواهای نفسانی است نمی تواند با مبدا خیر و کمال مطلق در ارتباط باشد وقتی دل در طلب گناه باشد بر زبان راندن دعا و درخواست خیر، فقط ابراز کردن چند جملۀدروغ است لذا امیرمومنان علیه السّلام می فرمایند: «بهترین دعا آن است که از سینه ای پاک و قلبی پرهیزگار صادر شود.

٣- دعا همراه خوف و طمع

اگر دعا با توجه باشد، هم خوف به همراه دارد و هم طمع؛ ترس از گناه که مبادا انسان را مبغوض حق تعالی کند و در نتیجه مانع اجابت دعا بشود.

اما از طرفی فضل و کرم خداوند باعث طمع انسان به استجابت دعا می شود.

خداوند می فرماید: «در حال خوف و طمع دعا کنید. » (اعراف/ 56)پیامبر صلّی الله علیه و آله می فرمایند: «وقتی کسی دعا می کند آن را عمومیت دهد (و برای دیگران نیز دعا کند) چرا که باعث استجابت دعا می شود. »

٤ – دعا با حال ذلت و گدایی

انسان همۀهستی خود را از خدا دارد و هیچ چیز او از خودش نیست. چه چیزهایی که مال شخص او، محسوب می شود و مخصوص خود اوست همچون روح و بدن. مال، همسر و فرزند؛ و چه نعمتهای عمومی که همۀبندگان خدا از آن بهره مندند و اغلب، این نعمتها مورد غفلت و فراموشی هستند مثل خورشید، دریا، زمین و حتی قوانین طبیعی این جهان.

بنابراین انسانها به معنای واقعی، فقیر هستند پس در دعا باید اول توجه به این فقر و ذلت خود داشته باشد و با همان حال دعا کند. امام صادق علیه السّلام می فرمایند: «خداوند متعال به موسی وحی کرد: ای موسی، وقتی در پیشگاه من هستی، همچون بندۀذلیل و فقیر باش.

٥ – خوش گمانی به خدا

برآوردن حاجت بندگان به هر اندازه بزرگ باشد برای خداوند، هیچ زحمتی ندارد و از طرفی خداوند کریم و بخشنده است و نعمتهای بی شماری را به بندگان خود داده است پس شایسته است انسان وقتی دعا می کند به اجابت آن خوش گمان باشد

اینم ببین:  تعقیب مجرب و عظیم برآورده شدن مطالب و حاجات

چنانکه امام صادق علیه السّلام می فرمایند:

«وقتی دعا کردی در همان حال فکر کن حاجتت برآورده شده و حاضر است»

همچنین پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله می فرمایند:

به درگاه خداوند در حالی دعا کنید که یقین به اجابت دارید

٦ – اصرار در دعا

امام صادق علیه السّلام می فرمایند:

«قسم به خدا، چون بنده ای در حاجت خود اصرار کند خداوند حاجتش را برآورد »

و پیامبر صلّی الله علیه و آله می فرمایند:

«هر کس دری را پی در پی بکوبد و اصرار کند عاقبت گشوده شود

٧ – دستها را بلند کردن

امام حسین علیه السّلام می فرمایند:

«رسول خدا هنگام دعا دستانش را بالا می برد همچون مسکینی که غذا طلب می کند. »

«از حضرت علی علیه السّلام پرسیدند:

چرا باید دستها را به سوی آسمان بلند کرد در حالیکه خداوند همه جا هست. حضرت فرمودند: به دلیل آیۀو فی السما رزقکم و ما توعدون (الذاریات/22) چون رزق و روزی انسان از آسمان نازل می شود. »

٨ – عمومیت دادن به دعا

پیامبر صلّی الله علیه و آله می فرمایند: «وقتی کسی دعا می کند آن را عمومیت دهد (و برای دیگران نیز دعا کند) چرا که باعث استجابت دعا می شود. »

خود معصومین علیهم السلام این نکته را رعایت می کردند. «امام حسن علیه السّلام می فرمایند: یک شب مادرم به دعا ایستاد و من هر چه گوش کردم نشنیدم برای خودش دعا کند. پرسیدم چرا فقط برای دیگران دعا می کنید و خود را فراموش کرده اید. مادرم فرمود: الجار ثم الدار اول همسایه بعد اهل خانه. »

٩ – پنهانی دعا کردن

خداوند می فرمایند: «پروردگارتان را در حال تضرع و مخفیانه بخوانید» (اعراف/ 55) امام رضا علیه السّلام می فرمایند: «یک دعای پنهانی بنده برابر است با هفتاد دعایی که به صورت آشکارا و علنی باشد. »چرا که بهترین راه برای فرار از ریا در عبادات، انجام مخفیانه آن است.

اینم ببین:  دعای قوی محبت و مسخر کردن یک فرد سریع الاثر

١٠ – دعای جمعی

به فرمودۀحضرت علی علیه السّلام: «دست خدا همیشه همراه جماعت است. »

دعا نیز اگر با جماعت باشد امکان اجابت آن بیشتر است.

امام صادق علیه السّلام می فرمایند:

«هرگاه چهار نفر یک چیز را با هم از خدا طلب کنند، قبل از متفرق شدن، دعایشان اجابت می شود. »

همچنین می فرمایند: «وقتی پدرم از پیشامدی ناراحت می شد، زنها و بچه ها را جمع می کرد و دعا می فرمود و بقیه، آمین می گفتند. »

آیا در خواندن دعا، بعضی از قواعد تلاوت قرآن مجید باید رعایت شود؟

امام صادق علیه السّلام می فرمایند:

«هرگاه چهار نفر یک چیز را با هم از خدا طلب کنند، قبل از متفرق شدن، دعایشان اجابت می شود. »در پاسخ به این پرسش، می توان گفت قواعد دو گونه است؛ یکی آن مواردی که عدم رعایت آن موجب تغییر در معنا و مفهوم می شود. و چه بسا در مواقعی موجب بطلان خواستۀما بشود.

به عنوان مثال تفاوت دو حرف هاء و حاء در دو کلمۀاَهْوی و اَحْوی، به صورتی که «هاء» در کلمۀاَهْوی با محدود کردن هوا در میان تارهای صوتی به صورت ساده ادا می شود ولی در اَحْوی حرف حاء حلقی و با گرفتگی خاصی ادا می شود.

قسم دیگر قواعدی است که عدم رعایت آن مخلّ در معنا نمی باشد. یعنی رعایت آن موارد در تلاوت دعا چندان ضروری به نظر نمی رسد، اعم آن موارد عبارت اند از حروف کوتاه (فتحه، کسره و ضمّه) و حروف کشیده (الف مدی، یاء مدی و واو مدی) و مدّ. مانند کلمۀشاءَ که در هنگام تلاوت، لازم نیست صدا بیش از اندازه کشیده شود زیرا چه این کار را انجام بدهیم یا ندهیم، در هر صورت معنا را می رساند. با توجه به مطالب فوق می توان نتیجه گرفت که؛ رعایت قواعد در تلاوت دعا در موارد تمایز حروف ها ضروری است ولی در حرف های مدی و اِماله لازم نیست.

برگرفته از دعا 786

**************************************

منبع : سایت دعا شفا سایت مرجع ذکر و دعا و آیات قرآنی

درباره‌ی سیّد محمد سیّدی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *